Mae Esgob Bangor - y Gwir Barchedig Andrew John - yn falch i ryddhau ei negeseuon Nadolig.

Mae ei neges ysgrifenedig (isod), gyda'r pennawd ‘Fedra i ddim credu hyn!’, yn ein herio ni i ddarganfod haelioni Duw wrth ddod i'r byd fel plentyn diymadferth.

Yn ei neges fideo Nadolig (Cliciwch yma), sydd ar gael yn y Gymraeg a’ Saesneg, mae Esgob Andy yn ystyried a yw stori'r Nadolig yn stori serch o chwith, ac yn ymweld â'r Caffi Pris Teg ym Mangor wrth i wirfoleddwyr y caffi yn paratoi i gynnal cinio Nadolig i'r digartref. Cafodd ei ffilmio ym Mangor, ar Fynydd Parys, ger Amlwch ac mae'n cynnwys delweddau o rai marchnadoedd Nadolig yn yr Almaen.

Mae 'Closed Captions' (isdeitlau) ar gael wrth ddefnyddio'r botwm ‘CC’ neu olwyn ddannedd ‘Settings’ ar Facebook.

Mae 'na groeso i chi rannu a defnyddio'r negeseuon hyn.

☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩ ☩

‘Fedra i ddim credu hyn!’ (‘I don’t believe it!’)

Bydd dilynwyr Victor Meldrew yn cofio’n dda ei ebychiad rhwystredig, ‘I don’t believe it!’ mewn ymateb i gyfres o gyd-ddigwyddiadau damweiniol chwerthinllyd. Fe fase’r rhai ohonoch sy’n anghyfarwydd â ‘One Foot in the Grave’ yn mwynhau gwylio penodau ar YouTube neu iPlayer. Yn fynegiant o dalp o amheuaeth yn gymysg ag anghrediniaeth, daeth yr ymadrodd yn un o hoff ddywediadau’r 1990au.

Er ei fod yn llawn ffraethineb deifiol, mae rhywbeth ychydig yn ddyrchaf ôl, efallai, yn y geiriau. Ac yn Feiblaidd hefyd. Pan glywodd Mair y newyddion ei bod am eni mab, nid yn annhebyg oedd ei hymateb cyntaf hi; pan ddywedwyd wrth y bugeiliaid bod Ceidwad byd yn gorwedd mewn cafn bwydo anifeiliaid, tebyg iawn oedd eu hymateb hwythau.

Dydy’r datganiadau hanesyddol rheini ddim yn cynnwys surni Victor, ond maen nhw’n rhannu’r un anghrediniaeth. Mewn gwirionedd, mae hi’n anodd pan fo’r blynyddoedd yn llunio disgwyliadau penodol am y byd, sut mae pethau i fod, be’ sy’n wir a be’ sy ddim. Ac felly, pan fo rhywbeth cwbl annisgwyl yn digwydd, sy’n chwalu ffiniau arferol yr hyn sy’n gredadwy, mae’n hawdd deall pam mai ‘Fedra i ddim credu hyn!’ ydy’r ymateb cyntaf.

Dwi wedi fy nghyffwrdd yn ddiweddar gan ddewrder yr adwaith rhyfeddol a welwyd ar Bont Llundain gan ddynion gwrol ac anhunanol neu gan y rhai sy’n gwrthod ildio i awyrgylch o anobaith a Brexit blinderus. Fe welais fywydau’n cael eu cyffwrdd trwy garedigrwydd banciau bwyd lleol a Chaffi Pris Teg ym Mangor a sut y gwelir newid yn amgylchiadau pobl bregus. Mae hi’n ymddangos i mi fod y gallu hwn, i newid a chael ein trawsnewid, yn mynd at wraidd ystyr y Nadolig. Pan deimlwn ninnau Oleuni’r Byd yn treiddio ein tywyllwch ni neu ryfeddod Duw hael sy’n estyn allan yn y ffordd fwyaf anhygoel trwy fabi diymadferth, dyna pryd y daw’r Nadolig yn fyw.

Yr eiliad honno ydy’r groesfan lle gallwn un ai ymuno â’r angylion a bloeddio canu... neu styfnigo fel yr hen Victor a dweud ‘I don’t believe it’. Ni biau’r dewis.

+Andrew Bangor