Dros Ŵyl Bedr eleni yng Nghadeirlan Deiniol Sant ym Mangor, cafodd 14 o bobl ymroddedig, dawnus eu hordeinio neu eu trwyddedu i weinidogaethu.

Fe’u gelwir i “adeiladu corff Crist fel y cyrhaeddwn oll hyd at yr undod a berthyn i’r ffydd ac i adnabyddiaeth o Fab Duw” (Effesiaid 4).

Dyna’u tasg ar y cyd – ond mae gan bob un hefyd eu straeon personol eu hunain am alwad Duw ar eu bywydau.

Yma, cawn sgwrs â Debbie am ei galwedigaeth fel Gweinidog Arloesol.

Dywedwch ychydig wrtha’i amdanoch eich hun.

Dwi’n boen yn y pen ôl ac yn ddraenen yn yr ystlys! Dwi’n swnllyd ond dwi’n gobeithio fy mod i’n sensitif hefyd. Mae gen i gyswllt dwfn â lle dwi’n byw, dyna lle mae fy nghalon. Mae pobol yn bopeth i mi. Mae Duw wedi gwneud i mi deimlo fy mod yn cael fy ngharu gymaint a dwi am rannu hynny efo pobol eraill. Roeddwn i bob amser yn gwirioni ar ddrama a mi roeddwn i’n actores am ddeng mlynedd. Bues i’n gweithio yn y theatr ac mewn addysg.

Pa un ydi’ch hoff fisgeden?

Waffers pinc – maen nhw’n fy atgoffa o’m nain. Roedd ganddi hen dun fferins bach i fyny ar y silff yn y pantri. Dyna lle roedd hi’n cadw ei bisgedi bwrbon a’i waffers pinc. Ac roedd waffers pinc bob amser ar gael mewn partïon!

Beth sydd wedi’ch arwain i’r fan yma felly?

Wnes i erioed freuddwydio y byddwn i’n gweithio i’r Eglwys ond mi fedra i weld sut mae pob rhan o’m bywyd, nad oeddwn yn gweld y cyswllt rhyngddyn nhw ar y pryd, wedi bod yn rhan o ddarlun ehangach Duw. Mae’r cyfan wedi fy siapio, wedi fy helpu i dyfu ac wedi hogi fy sgiliau fel ’mod i wedi fy ngosod yma heddiw, yn gweithio i’r Eglwys! Gofynnais i Dduw agor y drysau i’r hyn y dylwn fod yn ei wneud. Nid dim ond agor y drysau wnaeth o, ond eu dryllio’n llwyr!

Sut wnaethoch chi ddechrau gweithio i’r Eglwys yn y lle cyntaf?

Hunanoldeb, mewn ffordd. Roedd fy mab wrth ei fodd yn mynd i glwb yn yr eglwys ond roedd yn rhaid i’r clwb ddod i ben am fod yr arweinydd wedi mynd yn sâl. Roeddwn i a dwy fam arall yn siomedig iawn a doedden ni ddim yn meddwl y gallen ni ei redeg ein hunain. Doedd ganddon ni ddim y sgiliau na’r amser. Felly dyma ni’n edrych ar yr hyn y gallen ni ei wneud yn lle hynny. Mi wnaethon ni redeg clwb gwyliau byr yn ystod pob gwyliau dim ond i gael y plant i mewn a chael tipyn o hwyl. Felly angen hunanol oedd o. Roeddwn i am i’m plentyn innau gael y cyfle yna ac felly dyma fi’n dweud, "wel dydi o ddim yn digwydd, gadewch i ni ei wneud o ein hunain." A dyna wnaethon ni.

Ac yna mi wnaethoch chi gais am swydd gyda’r Eglwys?

Dyna ni. Gofynnwyd i mi ystyried gwneud cais ond doeddwn i ddim yn meddwl y byddwn i’n gallu gwneud y gwaith. Syrthiodd popeth i’w le, yn union fel y dylai. Roeddwn i’n teimlo fy mod i’n cael neges glir ac rwyf wedi mwynhau hyd yn oed yn fwy gan mai Gwaith Ieuenctid Arloesol ydi o. Pobl ifanc yn eu harddegau sy’n fy siwtio i! Gorau oll i mi po fwya’ sarrug ydy’r llanc neu’r eneth. Dwi am wrando arnyn nhw, eirioli drostyn nhw a sefyll efo nhw lle maen nhw.

Dywedwch wrtha i am un agwedd ar eich gwaith sy’ wir yn eich cyffroi heddiw.

Dwi’n cael bod yn Gaplan ysgol a cherdded o amgylch yr ysgol amser cinio a siarad â’r plant. Mae’n gymaint o fraint. Dwi am iddyn nhw feddwl amdanaf fel rhywun sy’n eu hoffi, yn eu derbyn ac yn eu caru a dyna sut dwi’n ceisio dangos iddyn nhw bod Duw yn eu caru. Roeddwn yn yr ysgol un diwrnod a wnes i gyfarfod rhywun yn y coridor a oedd yn edrych yn ofidus iawn. Gofynnais oedden nhw’n iawn a dyma nhw’n beichio crïo. Roeddwn i’n gallu siarad â nhw a gofynnais iddyn nhw a allwn i weddïo drostynt. Roedden nhw’n rhywun sydd heb gysylltiad â’r eglwys o gwbl ac roeddwn i’n gallu gweddïo efo nhw. Am fraint!

Beth ydi’r peth gorau am eich ffydd?

Dwi’n teimlo mod i’n cael fy nal yn llaw Duw a’i fod yn edrych arnaf â chariad a derbyniad llwyr a ’mod i’n ddiogel yno. Dydy pobol sydd y tu allan i’r Eglwys, â heb gyswllt â hi, ddim yn gwybod faint maen nhw’n ei golli a dwi am gyfleu’r neges honno.

Beth sy’n eich cyffroi fwyaf am y dyfodol?

Gallu gweithio gyda phobl ifanc nad ydyn nhw’n gwybod dim am Dduw a’u gwylio’n tyfu, a natur ddigymell y gwaith hwnnw.

Pa gyngor allech chi ei roi i rywun sy’n meddwl tybed beth arall y gall ei gynnig i Eglwys Dduw?

Byddwch yn onest a byddwch yn chi eich hun. Rydyn ni’n gwneud camgymeriadau ac yn colli’n ffordd, efallai fod pobol ifanc hefyd, ond mae Duw bob amser yn aros gyda breichiau agored i’n croesawu’n ôl ac mae angen inni fod y rhai sy’n gwneud hynny ar gyfer ein pobol ifanc. Ond byddwn hefyd yn dweud, os byddwch chi’n gweld rhywun arall dawnus, gwahoddwch nhw i wneud cyfraniad.