Dros Ŵyl Bedr eleni yng Nghadeirlan Deiniol Sant ym Mangor, cafodd 14 o bobl ymroddedig, dawnus eu hordeinio neu eu trwyddedu i weinidogaethu.

Fe’u gelwir i “adeiladu corff Crist fel y cyrhaeddwn oll hyd at yr undod a berthyn i’r ffydd ac i adnabyddiaeth o Fab Duw” (Effesiaid 4).

Dyna’u tasg ar y cyd – ond mae gan bob un hefyd eu straeon personol eu hunain am alwad Duw ar eu bywydau.

Yma, cawn sgwrs â Naomi am ei galwedigaeth fel Gweinidog Teulu.

Dywedwch ychydig wrtha’i amdanoch eich hun.

Fi ydi Mami i ddau o blant gwallgof. Richard ydi fy ngŵr. Dwi wrth fy modd yn bod yn greadigol. Dwi’n pobi fy mara surdoes fy hun. Dwi’n gwnïo, dillad i’m merch yn bennaf er i mi wneud crys a gwasgod ar gais fy mab pum mlwydd oed! Dwi’n mwynhau dysgu sgiliau newydd yn fawr. Mi fyddwn i wrth fy modd yn mynd i dreulio chwe mis yn y Repair Shop a dysgu oddi wrth y crefftwyr yno. Mae garddio’n un o’m hoff hobïau. Dwi’n cael trafferth gyda llysiau, maen nhw’n cael eu bwyta gan wlithod yn rhy aml, ond mae blodau a ffrwythau mor werth chweil ac mae’r plant yn barod iawn i helpu.

Dwi wrth fy modd bod yn yr awyr agored ac yn arbennig o hoff o fod mewn mannau lle dwi’n gallu gweld ehangder yr awyr. Mae copaon mynyddoedd yn lleoedd arbennig, er nad ydw i’n cael cyfle i’w dringo mor aml ag yr hoffwn. Dydi llusgo dau blentyn ifanc efo chi ddim wir yn caniatáu cyfle ar gyfer llonyddwch a myfyrio. Wedi dweud hynny, mi ydw i wrth fy modd yn mynd â’m plant allan i archwilio natur.

Beth ddaeth â chi i’r lle rydych chi heddiw?

Duw, yn y bôn! Dechreuais i helpu gyda’r Ysgol Sul pan oeddwn yn dal yn fy arddegau ac yna fe wnes i gymryd mwy o ran o’r fan honno. Tra roedd fy ngŵr yn hyfforddi ar gyfer ei ordeinio, mi fûm i’n gweithio fel gweithiwr plant ar gyfer eglwys ym Mhontypridd lle roedden ni’n dechrau o ddim. Ar fy Sul cyntaf yno cerddodd teulu gyda phump o blant i mewn! Ysgol Sul, clybiau ar ôl ysgol, clybiau gwyliau, grŵp plant bach, gwasanaethau ysgol, ymweld â theuluoedd – roedd yn wych. Ychydig flynyddoedd yn ddiweddarach, pan oedd Richard yn gurad yn Esgobaeth Tyddewi, roeddwn i’n dysgu’n rhan‑amser ac yn gwneud rhywfaint o waith plant gwirfoddol yn y plwyf. Dwi’n gallu cofio meddwl ei bod yn wych fy mod yn gallu gwneud yr hyn roeddwn i’n ei wneud ond bod yna gymaint o blant nad oedden nhw’n cael eu dysgu am Iesu, gymaint o eglwysi nad oedden nhw’n ymgysylltu â phlant a theuluoedd. Doeddwn i ddim yn gallu ei wneud ym mhobman! Oni fyddai’n wych pe bai rhywun gyda’r job o ysgogi gwirfoddolwyr ledled yr Esgobaeth a helpu datblygu gweinidogaeth plant a theuluoedd ym mhob un eglwys. Dim ond swydd fach felly! Siaradais â’r Esgob a’r Esgobaeth , ac ychydig fisoedd yn ddiweddarach, mi greais rôl Swyddog Plant. Fe wnes i gais am y swydd ac aeth hi o’r fan honno. Yna mi symudon ni i fyny i Esgobaeth Bangor ac ymddangosai i bethau ddisgyn i’w lle fel fy mod i bellach yn cyflawni’r swydd honno yma. Dim ond Duw allai fod ar waith!

Pa wahaniaeth, os o gwbl, ydych chi’n meddwl y bydd cael eich trwyddedu fel Gweinidog Teulu yn ei wneud?

Dydw i ddim yn meddwl y bydda i’n gwneud unrhyw beth yn wahanol dim ond am fy mod wedi fy nhrwyddedu. Bod yn weithgar yn yr eglwys leol a cheisio gwasanaethu teuluoedd yr ardal – dyna pwy ydw i. Mae llawer wedi gofyn i mi ynghylch cael f’ordeinio. Dydw i ddim yn teimlo ’mod i wedi fy ngalw i hynny. Dwi’n gallu gwneud popeth dwi’n teimlo bod Duw yn ei ofyn gen i fel lleygwraig ac felly mae bod gweinidogaeth leyg yn cael ei chydnabod a’i gwerthfawrogi’n swyddogol fel hyn yn gyffrous iawn. Mae pob Cristion wedi’i alw neu ei galw i weinidogaethu. Fodd bynnag, mae cael eich trwyddedu i weinidogaeth benodol yn gofyn am ymrwymiad mwy ffurfiol na gwirfoddoli – er mor amhrisiadwy ydi hynny.

Beth mae eich ffydd yn ei olygu i chi?

Fy ffydd i yw’r rheswm y galla i obeithio. Ni waeth beth sy’n digwydd, waeth pa mor ddrwg bynnag y mae pethau’n mynd, hyd yn oed pan fydda i’n teimlo filiwn o filltiroedd i ffwrdd oddi wrth Dduw dwi’n gwybod na fydd ei law byth yn fy ngollwng. Ar ôl cael y profiad o fabwysiadu gyda’n plant a gwybod pa mor bwerus ydi hynny – mae gwybod bod Duw wedi fy mabwysiadu i, wedi fy newis i, yn sylweddoliad anhygoel.

Pa un ydi’ch hoff fisgeden?

Wafflau Tregroes – a’r rhai sy’ wedi’u gorchuddio â siocled tywyll fyddai’r goreuon o’r rheini! Dwi’n gwybod y bydd fy ngŵr yn bedantig ac yn dweud mai waffl ydi hynny felly i’ch plesio chi bedantiaid mi ddweda i Fisgeden Siocled Gwyn a Chnau Macadamia Subway.

Pe bai rhywun yn dweud wrthych eu bod yn meddwl bod Duw am iddyn nhw gynnig mwy, beth allech chi ei ddweud wrthyn nhw?

Gwnewch o. Mae cymaint o wahanol ffyrdd y gallwn gynnig ein hunain i Eglwys Dduw. Peidiwch â gadael i’r hyn rydych chi’n ei weld yn digwydd yn barod gyfyngu arnoch chi. Byddwch yn chi eich hun yn y gwaith! Mae gan bawb ohonom ddoniau gwahanol. Mae faint o amser y gallwn ni ei gynnig yn wahanol i bawb ohonon ni. "Mae galwad Duw a’i ddoniau’n ddi-droi’n-ôl."