Ar ôl mwynhau gyrfa lwyddiannus a phrysur fel pennaeth yn Esgobaeth Manceinion, roedd Karen Morris yn disgwyl ymddeoliad tawel. Roedd gan Dduw, fodd bynnag, gynlluniau eraill.

Ar ddydd Sadwrn 28 Mehefin, bydd Karen yn cael ei hordeinio’n ddiacon yng Nghadeirlan Deiniol Sant. Yna bydd Karen yn gwasanaethu yn Ardal Weinidogaeth Bro Dwylan gyda’r Parchedig Tom Saunders a’r Parchedig Andy Broadbent.

Gofynnom ni i Karen ddweud mwy wrthym ni am ei thaith alwedigaethol.

1, Sut wnaethoch chi adnabod hyn fel galwad gan Dduw?

Daeth galwad Duw i offeiriadaeth yn araf bach i mi. Mae’n rhaid i mi gyfaddef fy mod wedi anwybyddu galwad Duw i ddechrau, er gwaethaf llawer o awgrymiadau a phromptio, gan nad oeddwn i’n gallu credu y byddai Duw yn gofyn i rywun fel fi. Roeddwn i’n hapus i wasanaethu drwy addoli neu drwy addysgu, felly, i ddechrau, cefais fy nerbyn ar Hyfforddiant Darllenwyr Lleyg yn Athrofa Padarn Sant. 

Roeddwn i’n gwybod bod angen amser arnaf i weddïo a cheisio cyfarwyddyd Duw.

Fe wnaeth yr Esgob David, yn ei rôl flaenorol fel Cyfarwyddwr Gweinidogaeth, fy ysgogi i ystyried, yn weddïol, i cael fy ordeinio a phan es i ysgol haf Padarn Sant, fe wnaeth rhai pobl eraill yr un peth. Gan deimlo fy mod wedi fy llethu rhywfaint, roeddwn i’n gwybod bod angen amser arnaf i weddïo a cheisio cyfarwyddyd Duw. Penderfynais archwilio galwad Duw trwy’r broses ddirnadiaeth.

2, Pa ran oedd gan eich teulu a/neu eglwys yn eich proses ddirnadiaeth?

Ar ôl dechrau hyfforddi ar gyfer bod yn Ddarllenwr Lleyg, cefais yr argraff amlwg bod Duw yn ‘fy machu,’ a’i fod wedi cynllunio i mi gymryd y llwybr tuag at gael fy ordeinio. Mae fy nheulu a fy ffrindiau agos bob amser wedi bod yn dda am wrando ac mae llawer ohonyn nhw mewn gweinidogaeth o un fath neu’r llall: roedden nhw’n rhoi cyngor doeth pan fo’i angen arnaf. Maent i gyd wedi bod yn gefnogol ac yn galonogol drwyddi draw gan fy annog i geisio’r Arglwydd drosof i fy hun yn ogystal â chymryd cyngor. 

Roedd y Parchedig Tom Saunders, fy ngoruchwyliwr ar y fy lleoliad, yn barod iawn i helpu ar fy nhaith dirnadaeth, gan roi cyfleoedd i mi ddysgu, ac yn yr un modd y bobl a roddodd eu hamser i fy helpu i archwilio gwahanol agweddau ar weinidogaeth mewn gwahanol gyd-destunau. Yn ddiau, pe bai unrhyw un ohonynt wedi dweud nad oeddent yn gallu fy ngweld yn y rôl hon, byddwn wedi gwrando arnynt.

3, Sut mae eich perthynas â Duw wedi datblygu trwy gydol eich taith alwedigaethol?

Mae hwn, i mi, wedi bod yn gyfnod o ddysgu ac archwilio, o glywed Duw a’i holi. Rwyf wedi gorfod treulio llawer o amser yn sgwrsio â Duw wrth ofyn yn bennaf, "Arglwydd, a ydych chi’n siŵr am hyn?" Mae Ef wedi fy arwain trwy heriau sylweddol a myfyrio am fy mherthynas fy hun ag Ef ac mae fy mherthynas Ef wedi dwysau ac aeddfedu.

4, Beth yw rhai o’r heriau mwyaf yr ydych chi wedi’u hwynebu wrth ddirnad eich galwedigaeth i’r offeiriadaeth? 

Ar ôl cael gyrfa lwyddiannus a phrysur ym maes addysg, roeddwn i’n credu fy mod yn haeddu ymddeoliad tawel. Yn amlwg nid oedd Duw yn cytuno. Fe wnaeth gadael fy nghynlluniau fy hun ac ailddarganfod y llawenydd o wneud yr hyn y mae Duw ei eisiau achosi trafferth i mi. Cefais fy nghofrestru ar gwrs o astudiaethau ôl-raddedig a oedd yn anodd ar adegau: roedd wedi bod yn flynyddoedd lawer ers fy nyddiau ysgrifennu traethodau. Roedd yn rhaid i mi ddysgu disgyblaethau newydd ym maes diwinyddiaeth - roedd rhai safbwyntiau yn groes i rai fy hun felly roedd angen i mi fyfyrio ar y gwahaniaethau hynny a dod i ddygymod â nhw. 

Ar adegau, teimlais fy mod i’n cael fy ngwasgu i fowld nad oedd yn gweddu i mi ond mae Duw wedi bod yn amyneddgar ac wedi caniatáu amser i mi weithio drwyddo.