Dros Ŵyl Bedr eleni yng Nghadeirlan Deiniol Sant ym Mangor, cafodd 14 o bobl ymroddedig, dawnus eu hordeinio neu eu trwyddedu i weinidogaethu.

Fe’u gelwir i “adeiladu corff Crist fel y cyrhaeddwn oll hyd at yr undod a berthyn i’r ffydd ac i adnabyddiaeth o Fab Duw” (Effesiaid 4).

Dyna’u tasg ar y cyd – ond mae gan bob un hefyd eu straeon personol eu hunain am alwad Duw ar eu bywydau.

Yma, cawn sgwrs â Hugh am eu alwedigaeth fel Darllenydd.

Dywedwch ychydig wrtha’i amdanoch eich hun. 

Mi wnes i ymddeol yn gynnar yn 2012. Mae fy mywyd i gyd wedi bod mewn addysg, gan gynnwys ugain mlynedd yn brifathro ysgol gynradd. Roeddwn i’n byw yng Nghilgwri ar y pryd. Penderfynodd fy mhartner a finnau y byddai’n dda cael newid llwyr yn ein bywydau ac roeddem yn teimlo atyniad at Ogledd Cymru. Mi ddaethon ni ar wyliau dirgel i Benmachno. Mi gyrhaeddon ni yn y tywyllwch a phan wnaethon ni agor y llenni yn y bore dyma ni’n syrthio mewn cariad â’r dyffryn.

Mae gen i ddau o blant. Mae fy mab yn 40 a fy merch yn 38.

Ers ymddeol dwi wedi bod yn gweithio’n cynorthwyo athrawon dan hyfforddiant i ddod yn athrawon heddiw ac yfory.

Mae gen i enw drwg am wneud rhestrau o bopeth ac er y gall hynny fod yn gryfder dydw i ddim am atal gwaith yr Ysbryd. Dwi’n casáu gwrthdaro – dwi’n ei chael hi’n anodd iawn delio â hynny. Dwi’n berson caredig sy’n gwrando.

Pa un ydi’ch hoff fisgeden?

Dwi’n hoff iawn o fisgedi ond ddylwn i ddim eu bwyta nhw. Yn y lle cyntaf, mi ddwedais ’mod i’n reit hoff o deisennau Berffro. Ond yna mi feddyliais am Butter Swirls o Lidl. Maen nhw’n hyfryd.

Sut ddechreuodd y cyfan?

Aed â fi i’r Ysgol Sul mewn eglwys gynulleidfaol pan oeddwn yn dair oed. Roedd fy mam yn feichiog ar y pryd a byddai hi’n aml yn dweud wrtha’i, "Roedd yn rhaid i mi eistedd ar stôl fach a finnau’n drom feichiog efo dy chwaer oherwydd fyddet ti ddim yn gadael i mi fynd adref." Mae’r Eglwys wedi bod yn rhan o ’mywyd erioed.

Sut aethoch chi o fod yn yr Ysgol Sul i gael eich trwyddedu fel Darllenydd?

Yn y 1980au mi ges i fy nghomisiynu fel Pregethwr Lleyg Methodistaidd ac roeddwn wrth fy modd. Roedd yn wych.

Ar ôl symud i Ogledd Cymru roeddwn i eisiau rhywle i addoli am fod yn rhan o eglwys mewn cymuned a oedd yn ymateb i anghenion y gymuned honno. Pe byddai hi’n Eglwys Fethodistaidd byddai hynny wedi bod yn fonws ond roedd yr un agosaf yn rhy bell i ffwrdd. Roedd fy nghymydog yn mynd i Eglwys Penmachno ac mi wahoddodd fi i fynd hefyd.

Mi es i Eglwys Tudglyd Sant a sgwrsio â’r ficer, Clive Hillman, am gael rhywbeth mwy rheolaidd, o gofio mai dim ond unwaith y mis roedden ni’n cyfarfod bryd hynny, a rhywbeth i deuluoedd a phlant. "Dyna syniad gwych, i ffwrdd â chi" oedd ei ateb. Ac i ffwrdd aethon ni! Felly dyma fi’n ymuno â’r Anglicaniaid achos mai dyna oedd yr eglwys yn y gymuned.

Beth wnaeth i chi newid o fod yn un o’r addolwyr i fod yn Bregethwr Lleyg yn yr Eglwys Fethodistaidd?

Dwi’n cofio eistedd yn ystafell yr athrawon yn yr ysgol un diwrnod a chlywed athro’n rhefru ac yn rhuo am rywbeth. Dwi’n cofio meddwl bod hynny’n ofnadwy a ’mod i am newid hynny. Yn hytrach na throi i’r chwith i fynd adref mi droais i’r dde i fynd i’r Mans a chael sgwrs gyda’r Gweinidog ac oddi yno mi benderfynon ni y dylwn ddod yn Bregethwr Lleyg.

Hoff nodwedd Duw?

Mae yna emyn sy’n dechrau ‘There’s a wideness in God’s mercy’. Mae’r emyn hwnnw’n siarad â mi’n ddwfn iawn. Mae’r pedwerydd pennill wir yn gwneud i mi feddwl am y nodwedd yn Nuw y byddwn yn mynnu ei chadw pe bai’n rhaid i bopeth arall fynd. Dydy cariad Duw ddim yn barnu.

Beth sy’n eich cyffroi fwyaf am y dyfodol?

Dwi’n edrych ymlaen at gael pregethu. Dwi’n gweithio’n galed ar fy mhregethau – efallai mai effaith fy magwraeth yn yr Eglwys Fethodistaidd ydy hynny. Dwi hefyd yn edrych ymlaen at fod yn greadigol yn ein gwasanaethau boreol. Mae ehangu’r weinidogaeth i deuluoedd ledled yr Ardal Weinidogaeth hefyd yn rhywbeth arall dwi’n edrych ymlaen yn fawr at ei wneud.

Dwi’n edrych ymlaen at allu mynd at y cymunedau lleol a gofyn iddyn nhw, ‘Beth allwn ni, yr Eglwys, ei wneud i chi?’ Bydd angen llawer o iacháu wrth i ni ddod allan o’r pandemig. Dydw i ddim yn gwybod beth ydy’r atebion a dwi ddim yn gwybod beth dwi’n mynd i’w wneud ond dwi’n edrych ymlaen at ei wneud.

Pa gyngor allech chi ei roi i rywun sy’n meddwl tybed beth arall y gall ei gynnig i Eglwys Dduw?

Byddwn i’n eu cynghori i wrando. Peidiwch â rhuthro.